قسمت دوم
سرما زدگی
هم پوست و هم بافتهای زیر جلدی درگیر میشوند. در ابتدا پوست رنگ پریده و سرد میشود اما بافتهای عمقی زیرین،سالم باقی میمانند تاولهائی معمولا در عرض یک یا دو روز ایجاد میشوند و پس از بهبود یافتن تشکیل یک رویه سیاه مشابه کاسه لاک پشت را میدهند. این رویه فاقد عصب ودرد بوده و بعد از جندین هفته از بافت زنده زیرین در طول یک خط متمایز کننده کاملا مشخص جدا میشود.
علائم ظاهری سرما زدگی سطحی:
1. رنگ باختگی عضو سرما زده.
2. تبدیل رنگ عضو سرما زده به رنگ متمایل به زرد.
3. احساس سوزش در عضو سرما زده.
4. به حالت خمیری درآمدن عضو سرما زده.
5. سطح پوست خشک وشکننده میشود ولی زیر پوست نرم و خمیری مانند.
6. عضو سرما زده بی حس می شود و فرد وجود آن را احساس نمیکند.
سرما زدگی عمقی:
ساختمانهای عمقی تر شامل عضله و تاندونها و گاهی استخوان درگیر میشوند قسمت درگیر شده بی حس وسفت است. تاولهایی ایجاد شده و درنهایت بافتها بافتها از بین میروند.
علائم ظاهری سرما زدگی عمقی:
1. عضو سرما زده بی حس شده و فرد وجود آن را احساس نمیکند.
2. عضو از حالت نرمی خارج شده و بصورت خشک وشکننده درمیاید.
3. شخص سرما زده در عضئ احساس سوزش ودرد نمیکند
4. پوست روی عضو سرما زده کشیده شده و روی استخوان حرکت نمیکند.
پیشگیری از سرما زدگی:
روشهای پیشگیری از سرما زدگی شامل حفظ گرمای بدن از طریق استفاده از پوشاک کافی (که بدن را پوشانده و نسبت به آب و باد نفوذ ناپذیر است) اجتناب از فشردگی اجزای بدن توسط البسه و سایر وسایل و اشیا (بخصوص پرهیز از پوشیدن کفش تنگ) پوشیدن دستکشهایی که جای چهار انگشت را باهم و جای دو انگشت را جداگانه دارند(بجای دستکشهای عادی) خشک نگه داشتن بدن، پرهیز از تماس مستقیم با فلزات هادی حرارت، حفظ آب بدن و مصرف کالری کافی میباشد
نوشته: دیوید مورداک و اندرو پالارد
ترجمه: دکتر جلال الدین شاهبازی و دکتر شهرام محقق
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر